Ik ben net terug van vakantie. Een reisje naar Canada, ongeveer 6.500 kilometer vliegen. In Canada zag ik een beestje dat bijna net zo’n verre reis heeft gemaakt: van Canada naar Mexico, ongeveer 4.500 kilometer: de monarchvlinder. Herkenbaar aan een spanwijdte van 10 cm.

De monarchvlinder is een prachtige oranje vlinder. De felle kleuren laten zien dat hij giftig is. Dat komt doordat hij als rups van de giftige zijdeplant eet. Zelf heeft hij daar geen last van, maar vogels en andere lekkerbekken wel. Gelukkig weten ze dat felgekleurde dieren giftig zijn en ze laten ze dan ook met rust. Handig voor de vlinder op een verre reis!

Hoe maken monarchvlinders zo’n verre reis vol gevaren? Aan het einde van herfst beginnen zij aan de reis. Als je goed kijkt, zie je een verschil met andere vlinders: deze fladderen de hele tijd. De monarchvlinder fladdert even en maakt dan een glijvlucht om energie uit te sparen. Maar 4.500 kilometer is voor een vlinder wel erg veel. Dus zet de monarchvlinder eitjes af op zijdeplanten onderweg. De nieuwe generatie monarchvlinders vervolgt de reis. Dit gebeurt vier keer voor de vlinders op hun bestemming aankomen: Mexico. In Mexico zijn vijf kolonies van monarchvlinders bekend. Met miljoenen hangen zij aan één boom om te overwinteren.

Verbazingwekkend is dat een zomer-monarchvlinder tussen de twee en zes weken leeft, terwijl een winter-monarchvlinder wel acht maanden overleeft. In de lente beginne zij aan de reis terug. Ook dat gebeurt weer door meerdere generaties.

Als ik zo’n verre reis maak, neem ik een vliegtuig. Wel zo makkelijk en veel sneller. Eén nadeel is er wel, ik moet ook weer sneller aan het werk!

Groeten van Ben

Vragen? U kunt reageren via communicatie@willemsteinhoveniers.nl

Het eerste voorzichtige nachtvorstje is geweest. We gaan het Heempad in Gouda klaarmaken voor de winter. Misschien zitten er bij onze aanpak ook voor u interessante tips.

Allereerst bergen we de waterpomp op. Deze heeft overuren gedraaid om de vijvers op peil te houden deze zomer. Na de overvloedige regen in oktober is die niet meer nodig.

De bloemenweiden zijn voor de tweede keer dit jaar gemaaid en die hebben we extra goed afgeharkt om de bodem te verarmen. Dat laatste valt niet mee omdat de bodem gratis stikstof krijgt uit de lucht. Maar we doen ons best, want de plantjes die hier staan houden van schrale grond.

Het riet wordt afgemaaid en afgevoerd zodat we weer open vijvers hebben. De eenden werden ook weer zichtbaar! Dat is altijd een leuk gezicht.

De bladeren vallen van de bomen en mogen tussen de bomen op de grond blijven liggen. Zij zorgen voor bescherming van voorjaarsbolletjes en insecten. Op de kale grond mogen de bladeren wel blijven liggen. Stikstof is hier een kleiner probleem: de bomen en planten die hier groeien houden van meer stikstof dan de beplanting op de bloemenweiden.

De gemeente heeft ondertussen het fietspad opgeknapt. Het ziet er weer mooi uit en je kunt er lekker overheen scheuren… wat niet mag natuurlijk!

De vogelkastjes zijn nagekeken en er zaten 9 nestjes in, evenveel als vorig jaar. Wat we nog moeten doen is de bomen en struiken snoeien. En het hekwerk moet worden nagekeken en gerepareerd waar nodig.

Als dit alles is gedaan krijgen we een open zicht op het Heempad. Op dit moment is het beeld op het Heempad heel anders als in de zomer.

Natuurlijk proberen we ook de jeugd deel te laten uitmaken van al dit moois. De eerste schoolklassen zijn geweest. De kleintjes lopen een rondje, rapen wat blaadjes op terwijl de meester er wat over vertelt. De grotere kinderen krijgen al wat opdrachten mee. Wat hartstikke leuk is, natuurlijk.

We gaan langzaam richting de winter. Na een paar flinke nachtvorsten en een hele berg sneeuw ziet het Heempad er heel betoverend uit. Misschien zie ik u binnenkort op het Heempad, tot gauw!

Groeten van Ben

Vragen? U kunt reageren via communicatie@willemsteinhoveniers.nl