Er zijn diverse struiken en bomen die kaalgevreten worden door rupsen. Dit gebeurt door de rupsen van de stippelmot, ook wel spinselmot genaamd. Het is een wit nachtvlindertje met zwarte stippen. De struik zit dan vol met spinsel waar de vraatzuchtige rups in zit.

De mot is 1 cm groot, met een spanwijdte van 2,4 cm. Ze zijn voornamelijk ’s nachts actief. In de nacht is er geen zon en zij warmen zich op door met hun vleugels te trillen. Het vrouwtje lokt de mannetjes met feromonen (geurstoffen) want in de nacht zie je niet zoveel.

Hoe ziet de cyclus van de stippel (spinsel) mot er eigenlijk uit? Eind juli en begin augustus leggen de motten 50 eitjes in een eipakket met gekleurd slijm, dat op schors lijkt. Stippelmotten gaan altijd terug naar hun eigen boom of struik. Dit heeft te maken met de geur van de boom. Dus de buurman de schuld geven dat de motten uit zijn tuin komen, gaat hier niet op!

In mei komen de rupsen uit de eitjes. En ze zijn bijzonder vraatzuchtig. Als ze bezig zijn, verandert je struik of boom in een wit web waar geen blad meer onder zit. In juni verpoppen ze zich en verbergen ze zich in de spinselnesten op de kale takjes. Eind juli begin augustus komen de vlinders uit en begint de cyclus opnieuw. De struik komt gelukkig weer vol in blad, alsof er niets is gebeurd.

Er zijn verschillende soorten spinselmotten waaronder de kardinaalsspinselmot, appel-, peer- en wilgenspinselmot. De rupsen van deze laatste mot pakken het weer even anders aan: zij eten geen blad maar hout. Deze rups kan wel 15 cm groot worden.

Sommige mensen houden van bestrijden. De struik moet er altijd mooi uit zien, vinden zij. Dat is de aard van het beestje (mensje) denk ik. Maar ik heb een paar tips om in uw eigen levende tuin niet met chemische middelen in de weer te hoeven gaan:

• Zorg voor een bijenhotel. Sluipwespen maken hier ook gebruik van en zij leggen hun eitjes in de rupsen.
• Zorg voor een vogelhuisje, jonge vogeltjes eten veel rupsen.
• Spinsel waar de rups in zit wegknippen, zou ik niet doen. Daar krijg je een nachtmerrie van! Laat de sluipwespen en vogeltjes dat maar doen, zij zijn er beter in!

Groeten van Ben

Vragen? U kunt reageren via communicatie@willemsteinhoveniers.nl

We krijgen vaak van klanten de vraag: onkruid bestrijden op een veilige manier, is dat mogelijk? Natuurlijk! Daar hebben wij hier een paar handige tips voor:

Onkruid tussen de bestrating
Wanneer u ongewenst kruiden tussen de bestrating heeft, betekent het vaak dat de bestrating op die plek weinig wordt gebruikt. U kunt overwegen de tegels of steentjes daar te verwijderen en te kiezen voor beplanting of een halve verharding.
Wanneer u toch liever de bestrating laat liggen kunt u de voegen invegen met olivijnzand of fijn grind. Dit CO2-bindende zand en grind gaat onkruid tegen en levert een goede afwatering op.
Regelmatig vegen van de bestrating helpt ook: u veegt de onkruidzaden weg voordat ze kunnen kiemen.
Branden van bestrating is een andere mogelijkheid, dit is wel een tijdrovend werkje en het moet steeds twee keer achter elkaar gedaan worden. Pas dan wel op met dorre bladeren en een coniferenhaag!

Onkruid tussen de beplanting
Wanneer u onkruid tussen de beplanting heeft, is de kans groot dat u veel zwarte aarde tussen de beplanting aantreft. Plant die zwarte aarde in met bijvoorbeeld een bodembedekker en het onkruid zal minder gauw kans zien te wortelen op die plek. Een tuin goed inplanten is dus van groot belang om ongewenste begroeiing tegen te gaan.
U kunt ook overwegen met de natuur mee te tuinieren. Sommige onkruiden hebben een grote sierwaarde. Dan is het wel van belang dat u deze planten afknipt of verwijdert voor ze hun zaad gaan rondstrooien.
Niet schoffelen maar wieden. Wanneer u schoffelt, smeert u de bodem dicht en onkruiden zijn dol op een harde bodem. Het zijn niet voor niets pioniersplanten, die snel op komen op een stukje verwaarloosde bouwgrond of platgereden berm.

Bent u op zoek naar olivijnzand of grind, kijk dan hier. Wilt u meer informatie over tuinonderhoud, neem dan een kijkje op onze pagina over onderhoud

Groeten van Ben

Vragen? U kunt reageren via communicatie@willemsteinhoveniers.nl

De buxusmot houdt sinds een paar jaar flink huis in Nederland. Veel tuineigenaren zien hun buxus veranderen van mooie groene heesters in dorre, gele struiken. En dat hebben de buxusrupsen op hun geweten. Natuurlijk kunt u de rupsen bestrijden met gif, maar ondertussen hebben we ook allemaal de beelden gezien van dode koolmeesjongen in nestkastjes. Vergiftigd door het gif dat de buxusrups eerst om het leven heeft gebracht. Gif is dus niet de oplossing. Wat dan wel?

Het leven van de buxusmot
Om de buxusmot en zijn rupsen te bestrijden moet u eerst meer weten over de buxusmot zelf. De buxusmot is een mooi wit met bruin motje dat ongeveer 8 dagen leeft. In die dagen leggen de vrouwtjes zo’n 500 eitjes. De jonge rupsjes zijn goed herkenbaar aan hun felgroene kleur met zwarte kop. Na een maand verpoppen de rupsen zich en na 14 dagen komt er weer een nieuwe generatie buxusmotten ter wereld. U vindt het spinsel nog terug in de aangetaste planten.
De rupsen overwinteren in buxusstruiken. In het voorjaar komen ze uit hun gesponnen schuilplaats om zich vol te eten. De jonge rupsen eten het bladmoes van de buxus, maar lusten ook bladmoes van de bladeren van de zwarte moerbei.

De buxus is een sterke heester en herstelt zichzelf. Na zo’n week of 8 kan een struik weer uitlopen. Maar omdat de buxusmot zich steeds blijft voortplanten is dit herstel maar van korte duur. Nieuwe rupsen zullen de nieuw uitgelopen buxus vinden en er weer van eten. Uiteindelijk zal de buxus door uitputting zijn strijd opgeven.

Wat kunt u doen om de rupsen en de motten te bestrijden?
U kunt feromoonvallen ophangen. De lokstof die hierin zit, lokt voornamelijk mannelijke motten. Maar de vallen dienen voornamelijk als monitoring en zijn niet afdoende voor bestrijding.
Ondertussen beginnen natuurlijke vijanden de rups te kennen, vogels zetten ze steeds vaker op het menu. Dat maakt het extra belangrijk om de rupsen niet te bestrijden met vergif. Vogels kunnen in de losse buxusheesters hun buik vol eten. De rupsen in strak geschoren buxushagen en -bollen zijn voor de vogels minder goed te bereiken. Probeer dus uw buxushagen en -bollen zo te snoeien dat er een natuurlijke vorm ontstaat waarin vogels hun werk kunnen doen.
Verder is het handmatig verwijderen van de rupsen nog een optie, maar wel een tijdrovende!
Probeer de buxusmotrupsen liever niet te bestrijden met zogenaamde biologische middelen: er is niet voldoende bewezen dat andere dieren hier geen schade van ondervinden.
Voorlopig is het verwijderen van aangetaste buxus nog de beste optie. Vervang de wintergroene buxus door, bijvoorbeeld, Ilex crenata of Lonicera. Of door een vogelvriendelijke heester of bloeiende vaste planten. Dat is beter voor de biodiversiteit en het ziet er een stuk vrolijker uit dan een wintergroene buxus.

Groeten van Ben

Vragen? U kunt reageren via communicatie@willemsteinhoveniers.nl